Cambodia

Vanaf Poipet zijn we in een pickup naar Battambang gegaan. Je kunt direct merken dat de infrastructuur in Cambodia niet al goed is. De wegen zijn slecht en het vervoer is minimaal.Op de pickup truck kun je achterop zitten met alle bagage of je kunt in de cambine zitten met airco. Wij hebben voor het laatste gekozen.Het eerste stuk weg was nog wel redelijk maar daarna was het gewoon slecht. Grote kuilen en gaten in de weg echt verschrikkelijk. Sommige kuilen worden  door mensen dicht gegooid. Als dank wordt er dan een 5 bath muntje op straat gegooid. In Cambodia kun je namelijk met baht (Thaise munt), dollars (hebben ze het liefst) en riel (eigen munteenheid) betalen. Hotels en vervoer worden grotendeels in dollars afgerekend. Na de eerste dag viel het ons wel op dat het vervoer aardig duur is. De rest valt over het algemeen wel mee.

Battambang

Battambang zelf is niet zoveel bijzonders, maar is wel een gezellige stad. Wij hebben een nog een tour gedaan in de omgeving van Battambang. Dit kan trouwens alleen achterop een brommer. Wij zijn door kleine dorpjes en rijstvelden naar Phnom Sampeau gegaan. De rit ernaar toe was schitterend maar wel zeer stoffig. Onderweg was echt alles rood van het stof. De bomen, huizen en zelfs de mensen een beetje.Phnom Sampeau was vroeger de frontline van het regeringsleger bij het verdedigen van Battambang. Boven op de berg staat een stupa en een klooster. Gelukkig hadden we voldoende water mee want het was er wel zeer warm. We moesten namelijk een eind naar boven klimmen. Verder kun je naar grotten waar tijdens het Pol Pot regime mensen werden "ondervraagd". Ze noemen het hier de killingfields maar eigenlijk zijn het twee grotten. Onze gids heeft ons verteld wat er zoal gebeurde tijdens die periode. In een afgelegen deel wilde hij onze vragen over die periode wel beantwoorden. Zolang er maar niemand in de buurt was want je weet maar nooit. Een ding is zeker er zijn verschrikkelijke dingen gebeurd.Onze brommerrijder speelde bij ons gelijk voor gids. Meestal doen ze dit niet en moet je een van de kinderen die beneden staan vragen of ze je rond willen leiden. Dit doen ze trouwens graag voor een klein beetje geld. Het leuke van onze gids was dat hij veel van de omgeving wist en ook allerlei verhalen en mythes over het ontstaan van de namen van bepaalde bergen in de omgeving. Echt leuk om naar te luisteren.Vervolgens zijn we naar Wat Ek Phnom gegaan. Het is een tempel uit het Angkor tijdperk en voor ons een leuke preview van wat we kunnen verwachten in Siem Reap.
 

Vanuit Battambang zijn we met de boot naar Siem Reap gegaan. Over het water is toch nog steeds de beste manier van transport. De boot vertrok om 07.00 uur. Wel vroeg maar de rit maakte veel goed. Het voordeel van zo vroeg was ook dat het nog niet zo warm was. We konden zo mooi op het dak van de boot zitten en hadden hierdoor een fantastisch uitzicht. Het eerste deel van de tocht ging door kleine dorpjes op palen. Echt leuk om dit te zien. Aangezien we tussen de huizen door moesten varen konden we niet zo snel varen. De iedeale gelegenheid om foto's te maken dus. Vervolgens gingen we door een natuurgebied wat vol stond met mangroven. Het water was hier zo laag dat we op bepaalde plekken niet voluit konden varen omdat de schroef van de moter de bodem raakte. Het laatste deel was over een meer. Best saai na het eerste deel.

De boot komt zo'n 11 km van Siem Reap aan. Vanaf daar vertrekken er vele brommers en busjes naar de stad. Wij hebben gebruik gemaakt van de "ophaal"service. Ons hotel in Battambang had onze naam doorgegeven aan het millenium hotel in Siem Reap, dus er stond een brommer klaar voor ons met ons naam bordje. Hoe bedoel je vriendjes politiek.

Siem Reap

Om ongeveer 10.00 uur kwamen we aan in Siem Reap. Dwz Bart in het Millenium Gh en Klaske in het Royal Hotel. Onderweg van de boot waren de beide brommerrijders elkaar kwijt geraakt. Nu bleek weer hoe goed het is om duidelijk te communiceren. Bart had met zijn chauffeur een afspraak gemaakt om naar het Millenium te gaan en de chauffeur van Klaske had het schijnbaar niet goed begrepen en Klaske had Bart eigenlijk niet goed gehoord. Allerlei consternatie maar na 10 rondjes door Siem Reap van Klaske (we hebben bijna alle GH's bezocht en dat zijn er nogal wat.....) kwamen ze eindelijk ook bij het Millenium aan. He, he gelukkig weer samen :-)

De chauffeur van Bart zou ook onze chauffeur worden naar het Angor complex (samen met een vriendje). Dezelfde dag dat we aankwamen zijn we om 16.00 uur naar de zonsondergang vanaf Ta Prohm Kel gaan kijken. Als je namelijk je toegangskaart na 16.00 uur koopt mag je gratis het park in om de zonsondergang te bekijken. Wij vonden de zonsondergang een beetje tegenvallen. Wij hadden verwacht dat de zon achter Angor Wat zou verdwijenen en dan zou Angor Wat in een roze gloed komen te staan. Maar helaas de zonsondergang was aan de andere kant. Eigenlijk is het dus verspilt geld (je moet de brommerchauffeurs wel betalen).

De volgende dag zijn we rond 08.00 uur vertrokken naar Angkor Thom. Dit is eigenlijk een groter complex in oppervlak dan het beroemde Angkor Wat. Binnen Angkor Thom is de Bayon de mooiste tempel. Na zo'n 2,5 tot 3 uur zochten we onze chauffuers weer op. Die waren volgens ons even een ander klusje aan het klaren ipv op de afgesproken plaats op ons te wachten. We hadden om 12.00 uur afgesproken en om 12.30 uur waren ze er nog niet. Gelukkig had een andere chauffeur van het Millenium ons herkent en hij heeft ons dan ook richting Ankor Wat gebracht aangezien we het wachten zat waren. Onderweg kwamen we onze eigen chauffeurs weer tegen. Nadat we wat woorden hadden gewisseld zijn we naar Ta Prohm gereden.Deze tempel is nog niet helemaal vrij van het bos en is minder gerestaureerd. Overal liggen de brokstukken schots en scheef. Bomen groeien over, door en in de oude tempel. Echt een fancinerend gezicht.Hierna zijn we naar Banteay Kdei gereden. De laatste tempel van deze dag was het beroemde Angkor Wat. Een inmens complex met drie imposante torens. We hebben hier gewoon een tijdje gezeten en zitten te genieten van alles om ons heen. De mensen, de gebouwen en de bijzondere architectuur. Wat konden ze in die tijd al veel. Elke keer verbazen wij ons er weer over. De maya's, in Egypte en hier ook weer.

Wij hebben gewacht tot de zonsondergang. Deze hebben wij bekeken voor op het gras. Eigenlijk was deze zonsondergang nog mooier dan die van gisteren. We zaten nu namelijk met onze rug naar de zon en met ons gezicht naar Angkor Wat. Zo kleurde Angkor Wat wel mooi roze/rood.

De eigenlijke tweede dag van onze tempel "expeditie" begon met een bezoek aan Banteay Srei. Deze tempel ligt iets buiten het meest gangbare rondje. Het is niet een grote tempel maar wel zeker de moeite waard. Je kunt hier namelijk nog erg veel mooie details zien. Deze zijn allemaal nog goed bewaard gebleven.Na nog enkele kleinere tempels bezocht te hebben kwam voor ons de laatste tempel in zicht. Preah Khan is een mooie tempel die nog niet voor honderd procent gerestaureerd is. Bomen groeien a la Ta Prohm door het complex en overal liggen de brokstukken nog.

Hierna waren wij een beetje tempel moe en zijn dan ook weer naar ons hotel getogen. Het Angkor Complex is echt fantastisch en als je de tijd hebt is het zeker drie dagen waard om te bezoeken. Je moet wel de tijd nemen voor tempels en af en toe gewoon even gaan zitten en genieten. Doe je er te veel op een dag dan wordt je het snel moe. Voor ons wat dit de tweede dag een beetje het geval. Toen hebben wij veel kleine tempels bezocht en dit was eigenlijk te veel. Na twee dagen hadden wij het dan ook wel bekeken en wij zijn de volgende dag naar Phnom Penh gegaan.

Phnom Penh

De boot vanaf Siem Reap vertrok weer lekker op tijd. Of te wel om 07.00 uur stonden wij weer op de pier om op de boot te springen (en dit noemen ze vakantie). We konden weer lekker op het dek zitten. Maar omdat dit een langere vaart zou worden had Bart toch voor de zekerheid maar even een sjaal gekocht. Deze kun je lekker over je hoofd draperen zodat niet alles verbrand. Dit was achteraf maar goed ook. Het werd namelijk al snel warm en de zon was zeer fel.De tocht was niet zo mooi als die van Battambang naar Siem Reap. Deze keer was het hoofdzakelijk over het meer. Je kon de bijde zijden niet zien dus eigenlijk een beetje saai.Bij aankomst in Phnom Penh stonden de brommers al weer klaar en ook stond er al weer een klaar met onze naam. Hoe bedoel je zelfstandig backpacken :-) Wij werden naar het Happy Guesthouse gebracht. Een leuk klein guesthouse aan het meer. Achteraf was dit maar goed ook want hierdoor was het 's avonds nog een beetje uit te houden. Er kwam een nammelijk een lekker briesje vanaf het meer.

Het enige nadeel was dat het een beetje ver vanaf het centrum was maar dat was niet zo erg want het guesthouse had heerlijk eten. En nog een mooie zonsondergang op de koop toe ook. Wat wil je nog meer.In de stad was het erg benauwd en warm. Wij zijn dan ook maar een paar dagen gebleven. Wat wel jammer was, was dat de zilverpagoda dicht was toen wij ervoor stonden. Dit was ivm een of andere human rightsday of zo iets. Als alternatief zijn we toen maar naar het nationaal museum gegaan. Hier staan vooral veel beelden en andere gevonden voorwerpen uit het Angkor Complex. Best interessant en zo krijg je een beetje een totaal beeld van die periode. 's Middags zijn we met twee brommerchauffeurs naar de killingfields geweest (wij hebben nog nooit zoveel op een brommer gezeten als in Cambodia). Dit is een grote vlakte waar allerlei massagraven zijn gevonden uit de tijd van Pol Pot. Nu staat er een soort uitleg bord, en in het midden van het veld staat een pagode van glas met allemaal gevonden schedels. Een beetje luguber. Verder staan er bij ieder graf (nu een kuil) hoeveel mensen er zijn gevonden en in wat voor toestand, met of zonder hoofd enz. Hierna zijn we naar het museum S21 geweest. Dit was voor het Pol Pot regime een high school en gedurende het regime een gevangenis. Nu is het en museum. Het is nog deels in oude staat gelaten zoals het was gedurende het rode Khmer regime. Hierin werd iedereen mishandeld die verdacht was. Vooral interlektuelen waren een gewilde doelgroep net als buitenlanders. Nu hangen er allerlei foto's van mensen die toen gemaakt zijn. Tevens heeft een van de overlevenden een aantal schilderijen gemaakt. Verder vertonen ze een film die het verhaal verteld van een aantal gevangenen. Dit wordt voornamelijk door nabestaanden verteld.

De volgende dag zijn we met de bus naar Sinoukville gegaan. Hier wilden we eerst blijven maar het strand van Ko Chang (Thailand) lokte ons ook wel dus zijn we maar in een keer doorgegaan naar de Thaise grens. Op naar een paar dagen vakantie en niets doen.

Groeten Bart en Klaske