Bangkok - Kanchanaburi - Ayuthaya - Sukhothai Vanaf Sihanoukville
hebben we de vroege bus van 7.15 uur gepakt. Als je deze neemt dan kun je nog net de 12.00 uur boot naar de Thaise grens halen. Wij twijfelden nog om nog een paar dagen in Sihanoukville te blijven maar zijn toch maar direct
doorgegaan naar Thailand. We wilden hier namelijk naar Ko Chang (zon, zee en strand) en met dat vooruitzicht hebben we Sihanoukville snel verlaten. Bij de afvaart vanaf Sihanoukville mochten we dit keer niet op het dak zitten.
Dus hebben we de hele vaart gezellig binnen gezeten. Hier zaten we toevallig naast een Nederlandse vrouw die ook naar Ko Chang ging dus zijn we gezellig met z'n drieen verder gereisd.We voeren voornamelijk langs de kust en het
uitzicht was dit keer niet zo erg interessant. Als je met de boot aankomt in Koh Kong (grensplaats Cambodia zijde) moet je nog met een bootje naar de overkant om bij de echte grens te komen. Je wordt hier bijna letterlijk in het
bootje getrokken. En aan de overkant is het hetzelfde verhaal. De taxichauffeurs gaan er gewoon met je tas vandoor en stoppen die al in een taxi. Het laatste stuk naar de grens moet je namelijk met een taxi of brommer afleggen. Wij
vonden de taxi te duur dus onze tassen weer uit de taxi en op zoek naar ander vervoer. Uiteindelijk hebben een aantal brommerrijders ons mee achterop genomen voor een redelijk bedrag. Als je dan eindelijk bij de grens bent, ben je
ook zo Cambodia uit en Thailand weer in. Het land wat van alle gemakken voorzien is. PIN automaten, grote winkels en goed openbaar vervoer. We waren met nog een aantal reizigers en al snel konden we dan ook twee busjes regelen
naar Trat. Hier kwamen we om 18.30 uur aan. Gelukkig hadden we zo een guesthouse gevonden. En zijn daarna nog wat met Bianca gaan eten op de night market. Vervolgens hebben we nog een uurtje geinternet (even thuis laten weten waar
we zaten.) En toen eingelijk naar bed. Ko Chang De volgende ochtend zijn we naar Ko Chang gegaan. Er was nog even consternatie bij de boot. Ze wilden ons namelijk B120 laten betalen voor een retourtje terwijl wij in het
guesthouse hadden gehoord dat we maar B50 voor een enkeltje hoefden te betalen. Na veel heen en weer gepraat hebben we maar B50 betaald. Ze zeiden nog wel dat bij het andere kaartje het vervoer op het eiland inzat, maar wij hebben
iedereen die het duurdere kaartje had gekocht toch nog het vervoer zien betalen. Achteraf gezien hadden we zelfs maar B40 hoeven te betalen want dat hebben we de terugweg ook gedaan.Op Ko Chang hebben we werkelijk niets gedaan. Een
beetje lezen, zwemmen en vooral luieren/zonnen. We hoefden ook maar 50 meter naar het restaurant waar ze heerlijk eten serveerden en maar 100 meter naar het water. Wij kunnen dan ook niet vertellen hoe het eiland eruit ziet. Er
schijnt nog een waterval te zijn maar die hebben wij niet gezien.Er was ons verteld dat het heel druk was op Ko Chang. Inderdaad veel huisjes waren er niet meer te huur maar op het strand lagen hooguit nog 5 andere mensen. In de
zee was het helemaal rustig.Toen we aankwmamen wilden we een lekkere frisse duik nemen. Nou dat viel wel een beetje tegen aangezien het water behoorlijk warm was. Maar gelukkig gaf het nog net genoeg verkoeling.Na twee dagen niets
doen hadden we het beide wel weer bekeken en hadden we weer nieuwe energie om verder te gaan. Dus hebben we de boot weer terug gepakt naar Trat en zijn daar op de bus naar Bangkok gestapt. Bangkok Bangkok zelf heeft vele bussen die door de stad rijden.
Maar ben je de stoplichten en opstoppingen zat dan kun je met de waterbus gaan. Dit is een zeer goed alternatief en wij hebben hier dan ook regelmatig gebruik van gemaakt. Ook hebben ze al een deel van de skytrain klaar. Het is wel
iets duurder maar het gaat in ieder geval een stuk sneller. In Bangkok hebben wij de grote touristische attracties bekeken. Het Royal Palace en Wat Pho zijn natuurlijk wel hoogte punten. Echt zeer mooi en veel goud wat er blinkt.
Verder zijn we China town in gegaan. Hier kun je werkelijk alles kopen. Veel kleine straatjes met vele kleine winkeltjes. Erg leuk om een ochtend door heen te lopen. In dit deel van de stad heb je ook nog Wat Traimit. Hier staat de
grootste gouden Buddha. Ze zeggen dat hij gemaakt is van puur goud. En we zijn natuurlijk de winkelcentra's in gedoken. Het was namelijk nogal warm en dan is zo'n airco in het winkelcentrum een welkome afwisseling.Ook zijn we nog
naar de film geweest. Het is hier een grote Harry Potter rage dus wilden wij die film ook wel zien. Het was een leuke film en wat ook leuk is, is vooraf gaande aan de film. Eerst krijg je zoals bij ons veel reclame en dan moet
iedereen gaan staan en komt er een ode aan de Koning. Het volkslied wordt gespeeld en ze vertonen allemaal foto's van de Koning. Hij schijnt hier ook wel veel goeds te doen dus een beetje respect is nooit verkeerd. Kanchanaburi
Vanaf Bangkok zijn we naar Kanchanaburi gegaan. 's Morgensvroeg eerst de stadsbus naar het zuid busstation en toen de aircobus naar Kanchanaburi. Het leuke van deze airco bussen is dat je onderweg altijd wel iets te drinken
en vaak ook nog wat te drinken krijgt.Kanchanaburi staat vooral bekend om de Bridge over the River Kwai. Aangekomen in Kanchanaburi hebben we een guesthouse in de buurt van de Brug gezocht. Ons guesthouse had drijvende hutjes op
het water. Echt fantastisch. Elke keer als er een boot langs kwam deinde wij op en neer. Vooral 's avonds was dit zeer mooi. We hadden een zeer mooie zonsondergang met op de achtergrond de brug. Wat ook wel leuk was, was dat om
17.00 uur een boot op en neer ging varen tussen de brug en Kanchanaburi met allemaal Thai aan boort. Deze zaten te eten en ondertussen waren ze karaoke aan het doen. Erg grappig om te zien en gelukkig duurde het maar tot 18.30 uur.
In Kanchanaburi zijn we naar het JEATH-museum geweest. JEATH staat voor de landen die hebben deelgenomen aan het bouwen van de spoorlijn en de brug. Het waren de Jappanners als bezetters en de Engelsen, Amerikanen/Australiers,
Thai en de Hollanders als krijgsgevangenen. Het museum is ooit opgebouwd door een monnik die vond dat dit hele gebeuren niet vergeten mocht worden. In het museum zijn dan ook veel foto's, schilderijen en kranteknipsels te zien. Ook
veel Nederlandse overlevenden hebben krantekniples en andere dingen opgestuurd. Allemaal heel indrukwekkend om te zien.De volgende ochtend zijn we op de trein gestapt naar Nam Tok. Dit stuk spoor is nog een stukje originele rails
van de dodenrails. Je passeert dan ook de brug (de ijzeren wel te verstaan) en verder allemaal bergen die zijn uitgehouwen door de gevangenen. Het is ook meer het idee achter de hele spoorbaan dan dat het nu zo spectaculaire rit
is.Vanaf Nam Tok zijn we naar een waterval geweest. Dit was niet een erg grootte maar wel leuk om even pootje te baden en even lekker af te koelen. 's Middags zijn we weer met de bus terug gegaan naar Kanchanaburi.
Ayuthaya (Lopburi) De volgende dag zijn we naar Lopburi gegaan. Lopburi is verdeeld in een oude en een nieuwe stad. De nieuwe heeft niet zoveel te bieden terwijl de oude stad allemaal tempelruines heeft. Ook hotels en
restaurants zijn in de oude stad te vinden. Wij hebben ons dan ook in de oude stad laten afzetten. In de oude stad zijn ook nog veel apen te zien. Ze leven voornamelijk in de ruines maar ook gewoon op straat. Volgens mij vinden ze
het wel gemakkelijk zo tussen de mensen.De voornaamste reden dat wij naar Lopburi gingen, was om van hieruit naar Ayuthaya te gaan. We zijn met de trein naar Ayathaya gegaan en hebben daar fietsen gehuurd om naar de ruines te
fietsen.Ayuthaya was vroegen namelijk een hele mooie en welvaarende stad. Daar zijn nog ruines van over. Deze staan midden in de "normale" stad. Het was wel de moeite waard om hier te komen. De stijl van bouwen is toch
weer heel anders dan in Cambodia. En dan denk je misschien dat als je eenmaal ruines hebt gezien, heb je ze allemaal gezien maar dat is niet waar. Het fietsen was trouwens wel even wennen. Niet het fietsen op zich (dat verleren wij
namelijk nooit) maar het links rijden. We begonnen dan ook vrolijk aan de rechterkant te fietsen totdat er wel erg veel verkeer op ons afkwam. Toen kwamen we tot de ontdekking dat we toch aan de andere kant moesten fietsen Vanaf Lopburi zijn we naar de volgende oude stad gegaan. Namelijk Sukhothai. Sukhothai Op 25-12 eerste kerstdag zijn wij naar Si Satchanalai geweest. Voor ons was het dan ook eigenlijk geen kerst want onze wekker ging gewoon om 07.00 uur af. Vroeg dus. Je merkt hier
eigenlijk ook niets van kerstfeest. Het enige was dat de dochter van de guesthouse eigennaar, verkleed naar een kerstfeest ging. Van het guesthouse hadden we weer een mooi plattegrondje van het park gekregen met de nodige adviezen
dus wij op naar het busstation. Hier hebben we een kaartje gekocht voor de bus. Op dat moment stond er een bus, dus ik vragen aan de buschauffeur of dit de goede bus was. En ja hoor deze moesten we hebben. Bleek achteraf de
verkeerde te zijn. Ons gevoel zij ook al dat we de verkeerde kant op reden. Ze wilden ons afzetten bij de het park Sukhothai, maar daar waren we gisteren al geweest. Dus na 15 minuten zijn we Eerst moesten we over een zeer
iele hangbrug om vervolgens aan de overkant aan onze ruine tocht te kunnen beginnen.Hier zijn ook een aantal tempels buiten de stadmuren te zien die de moeite waard zijn. Vooral Wat Phra Si Rattana Mahathat. Ongeveer een kilometer
verder staat Wat Chao Chan. Hiernaast is een tentoonstelling van een aantal menselijke skeletten die daar zijn gevonden. Deze dateren van ongeveer 6e-10e eeuw na Chr. Heel erg vreemd om te zien. Eigenlijk hebben ze, ze gewoon laten
liggen zoals ze zijn gevonden.Binnen de stadsmuren zijn eigenlijk alle sites de moeite waard. Vooral Wat Chang Lom en Wat Khao Suwan Kiri zijn nog mooi. In het park was het zeer rustig. Ik denk dat we al met al nog tien andere
touristen hebben gezien. De meeste gaan ook alleen maar naar Sukhothai.Toen we het park hadden bekeken zijn we nog ongeveer 5 km doorgefietst. Hier vindt je namelijk Thuriang Kilns. Dit zijn pottenbakkers ovens. Er zijn er ongeveer
200 gevonden in deze regio. Een aantal hiervan zijn nog in redelijke staat en daar hebben ze kleine musea van gemaakt. In deze musea leggen ze uit hoe het werkte en hoe de mensen de ovens gebruikte. Dit is zeker de fietstocht waard
en misschien nog wel leuker dan de ruines. Vanaf Sukhothai zijn we naar het noorden van Thailand gegaan. Ons doel is om zoveel mogelijk langs de Myanmar grens te reizen.
Bangkok is weer een
echte hoofdstad. Veel verkeer, veel mensen en vooral druk. Maar toch heeft Bangkok wel zijn charmes.Wij moesten hier ook ons Myanmar visum regelen. Nou dit was nogal een gedoe. Wij waren om 11.00 uur bij de ambasade en kwamen er
toen achter dat we niet de enige waren. De ambasade stond vol en er werd ons dan ook geadviseerd om, om 14.00 uur maar terug te komen. Wel konden we vast de papieren mee krijgen om in te vullen. Nou daar hebben we echt om gelachen.
Je moet namelijk de kleur van je ogen, huid en haar invullen. De naam van je vader en allemaal
van dit soort rare dingen.Toen we om 14.00 uur terug kwamen stond er al weer een kleine rij dus zijn we maar achter aan gaan staan.
Voor ons waren een aantal touristenbureau's met wel 20 paspoorten (Dat klinkt misschien niet zo veel maar hier werken ze niet zo hard dus dit was een behoorlijke stapel). Dat duurde dus weer lang. Al met al waren we om 16.30 uur
uit de ambasade. De volgende dag bij het ophalen van onze paspoorten ging het gelukkig iets vlotter. Binnen een uur stonden we weer buiten. Dit wordt dus nog wat in Myanmar.
In de
stad Ayuthaya is ook nog een stukje waar tijdens het oude koningkrijk Nederlanders hebben gezeten. Wij hebben dus gezocht naar het Dutch settlement. Zelfs op onze kaart (die we bij de fietsen kregen) stond het aangegeven. Volgens
ons hebben we een foto gemaakt op de juiste plaats maar eigenlijk weten we het niet zo goed. Er was namelijk geen markering of iets dergelijks te zien. Eigenlijk was er niets meer te zien dan drie bomen maar Bart stond erop om een
foto te maken. Na onze fietstocht hebben we de trein weer terug genomen naar Lopburi. 's Avonds hebben we een spelletje scrabble gespeeld (zoals zoveel avonden). Deze moest ik alleen speciaal vernoemen aangezien Bart in een keer
alle steentje kwijt was. Hij won dus ook het spelletje.
In Sukhothai hebben we echt een leuk guesthouse gevonden. Het BanThai
guesthouse heeft mooie kamers en heeft vooral veel informatie over de omgeving en de historische parken.Het historische park Sukhothai is eigenlijk de oude ruines van de originele hoofdstad van de eerste koning van Thailand.Vanuit
de nieuwe stad moet je een songthaew (kleine vrachtwagen met twee lange banken erin) nemen. Wij hebben eerst een overall ticket gekocht. Deze geeft ook toegang tot Si Satchnalai waar we de volgende dag graag heen willen. We hebben
vervolgens een fiets gehuurd en zijn op aanwijzing van het guesthouse eerst naar het noorden gefietst. We zijn eigenlijk eerst buiten het "hart" van het park omgefietst aangezien het 's morgens nog lekker van temperatuur
is om te fietsen. In de buitenste ring hebben we een aantal ruines bekeken. Hier staan de wat kleinere maar als je een dag de tijd hebt zijn ze zeker de moeite waard.Wat ons wel opvalt is dat een deel van de Khmer (Cambodia)
architectuur hier weer terug komt maar ook veel andere vormen.In de binnenste stadsmuren zijn wel de mooiste ruines te zien. Hier zijn de wat grotere sites en de meeste zijn wat beter gereconstrueerd.Wij hebben vervolgens nog een
bezoek gebracht aan het bij behorende museum. Dit was meer omdat dit bij ons ticket inzat. Het was ook eigenlijk niet de moeite waard. Er staan wat voorwerpen die gevonden zijn bij de verschillende sites. Het geeft misschien een
kompleter beeld maar een must is het zeker niet.
uitgestapt en konden we het hele
eind weer terug met een songtheaw. Of te wel een uur later stonden we weer op het busstation. Gelukkig ging er direct een bus die ons wel bij Si Satchanali kon brengen. Om 11.30 uur arriveerden wij dan eindelijk bij Si
Satchanalai.Deze stad wordt eigenlijk de tweeling stad van Sukhothai genoemd. Hij dateerd vanuit dezelfd periode.Wij hebben fietsen gehuurd, op het punt waar de buschauffeur ons eruit had gezet.